نویسنده: صمصام صانعی
 

نام علمی گیاه:

Vigna sinensis (L.) Savi. Ex Hassk، نام فرانسه لوبیا چشم بلبلی Dolic a oiel noir و نام انگلیسی آن Black eye pea می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، لوبیا چشم بلبلی، لوبیای گل، لوبیای بلدی و به هندی لوبا نامیده شده است.

نوع گیاه:

بوته

تیره گیاه:

پروانه‌واران Leguminosae

مشخصات ظاهری:

گیاهی است یک ساله با ساقه‌ای قائم و برگ‌های مرکب از برگچه‌های نازک، بیضی شکل، نوک تیز و دارای بریدگی، گل‌های آن زرد و در مواردی مایل به قرمز و میوه‌اش غلافی شکل، دراز و محتوی 10 تا 20 دانه است.

طبیعت دانه:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم است.

رویش جغرافیایی:

اغلب در مناطق گرم کشورهای آسیایی، اروپایی، آمریکایی و در ایران پرورش داده می‌شود.  

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در لوبیای چشم بلبلی خشک:

آب، پروتئین، مواد چرب، هیدرات‌های کربن، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، نیاسین، رایبوفلاوین و ویتامین‌های A و C در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

دانه

نحوه مصرف:

معمولاً دانه را به صورت پخته مصرف می‌کنند و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد.

خواص درمانی:

دفع کننده کرم معده و ضد اسهال، مولد اسپرم و محرک نیروی جنسی، شیرافزا و کاهنده قند خون به طور جزئی در بیماران مبتلا به دیابت، افزاینده خون قاعدگی و مفید برای بیماری‌های مزمن مجاری ادراری، خارج کننده سنگ کلیه و دفع کننده اخلاط سینه می‌باشد. در ضمن برای سیاه سرفه، روماتیسم، قطره قطره ادرار کردن، نفس تنگی و برونشیت نیز مفید است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.